உக்கிப்போயிருக்கிற அம்மாவின் புன்னகை

o தீபச்செல்வன்
----------------------------------------------------------------

அ.
எலும்பும் தோலுமாக தூரத்தில்
முட்கம்பி ஒனறில்
அம்மா கொழுவப்பட்டிருந்தாள்.
இருவரது முகங்களையும்
முட்கமபி கிழித்துத்கொண்டிருக்கிறது.
மெலிந்த கைகள்
முட்கம்பிகளுக்குள புகுந்து
கலந்துகொண்டிருக்க
நடுவில் இரண்டு முட்கம்பிச் சுருள்கள்
ஒன்றன்மேல் ஒன்றாய்
அடுக்கப்பட்டிருக்கிறது.

அம்மா புன்னகையை
இழந்துபோயிருக்கிறாள்.
தாழ்ந்து மறைந்துவிட்ட
கண்களுக்குள்
படிந்த புழுதியை கண்ணீர் கரைக்கிறது.
காலத்தின் பெருந்துயர் நிரம்பி
பிள்ளைகளுக்காக ஏங்கும் அம்மாக்கள் பலர்
அம்மாவின் பின்னால்
வரிசையில் நிற்கின்றனர்.

எல்லா அழுகைகளும்
எல்லா விசாரிப்புக்களும்
பரிமாறல்களின் துயரங்களும்
ஓலைக்கொட்டிலினுள்
நிரம்பிக்கொண்டிருக்கிறது.
அம்மாவின் சொற்கள் உடைந்து சிதறுகிறது.

கையேந்தியபடியிருக்கிற கைவிடப்பட்ட குழந்தைகளும்
அவர்களை சுமந்திருக்கிற தாய்மாரும்
முட்கம்பிகளுக்குள்
கைகளை நீட்டிக்கொண்டிருக்கிறார்கள்.
அம்மாவின் சொற்கள்
முட்கம்பிச் சுருளுக்குள் விழுந்து விடுகிறது.
பகிராத கதைகளுடன்
பத்து நிமிடங்களுக்குள் கண்ணீரை நிரப்ப
விசிலின் ஒற்றை சத்தத்தில்
இருபக்கமாக துரத்தப்பட்டு விடுகிறோம்.
03.08.2009

ஆ.
அம்மாவின் கூடாரம் காலத்தின் துயரால்
நிரம்பிக்கிடந்தது.
சிவப்புப் புழுதி படிந்த
கூடாரத்தில் காட்டு மரங்கள்
வந்து ஒதுங்குகின்றன.
அம்மாவும் தங்கைச்சியும் கூடாரத்திற்குள்
அடங்கிக்கிடக்க
சூரியன் கூரையின் மீது விழுந்து கிடக்கிறது.
குழந்தைகள் துடித்துக்கொண்டு
வெளியே ஓடிவந்து
துப்பாக்கியில் மோதுகிறார்கள்.

தண்ணீருக்கான வரிசையில் முட்டுகிற
உள் முட்கம்பிகளை
கடக்க காத்திருந்த பிரிந்திருக்கும் பிள்ளைகள்
தாய்மாரை காணாமலே திரும்புகிறார்கள்.
மலம் நிரம்பி நாறவும்
கழிவுநீர் கூடாரத்திற்குள் நுழையவும்
கலர் தண்ணீருக்காக
குழந்தைகள் அணிவகுத்து நிற்கிறார்கள்.

நிமிர முடியாதிருந்த நிலத்திலிருந்து
கொண்டு வரப்பட்டவர்கள்
நிமிர முடியாத கூடாரத்திற்குள்
நிரப்பப்படுகிறார்கள்.
இணையாதவர்களாய்
தேடிக்கிடைக்காதவர்களாய்
தடுத்துவைக்கப்பட்டவர்களாய்
இரவுக்கும் பகலுக்கும் இடையில்
அடிபடும்
சூரியனுடன் மோதினார்கள்.

அம்மா உதிர்ந்துகொண்டிருக்கிறாள்.

தொண்டு நிறுவனச் சின்னங்கள்
பொறிக்கப்பட்ட வெள்ளை அரிசியில்
வேர் பறிக்கப்பட்ட
வனத்தின் வெம்மை புதைகிறது.
புழுதி மூடிக்கொண்டிருக்கிறது
கூடாரங்களுக்கிடையிலிருக்கிற
சிறிய அடுப்புக்களை.

பிரமாண்டமாக முட்கம்பியால் பின்னப்பட்ட
சிறைக்குள்
கேடயமாக்கப்பட்ட எண்ணிக்கையற்ற கூடாரங்களை
சனங்களுடன்
புழுதி மூடியபடியிருக்கிறது.

பிரிந்தவர்கள் முன்னும் பின்னுமாக
எட்டிப் பார்க்க முடியாது
உயர சுற்றப்பட்டிருக்கும் முட்கம்பிகளுக்குள்
முகங்களை செலுத்தி
முகாம்களுக்கு முகாம் அலைந்தபடி
கற்கள் நிரம்பிய வீதியில்
நடந்து திரிகின்றார்கள்.
எல்லா ஒலி பெருக்கிகளும்
பிரிவை அளந்து கொண்டிருக்கிறது.

அம்மாவின் புன்னகை
எங்கோ ஒரு கூடாரத்தின் மூலையில்
நிவாரணப் பொருட்களுக்கிடையில்
உக்கிப்போனபடி கிடந்தது.

காலத்தை விழுங்கிய இருள்

அம்மாவை தள்ளிக்கொண்டு செல்கிறது.
04.08.2009
________________